Hoe heb ik historische gebeurtenissen beleefd? Welke gebeurtenissen waren dat? En hadden deze gebeurtenissen impact op mij als mens, en op mijn kijk op de wereld?
Ik heb dit onderwerp uitgesteld omdat ik niet goed wist hoe dit onderwerp aan persoonlijke groei en ontwikkeling te knopen. Nu ik zomaar ben begonnen te schrijven, voel ik dat het vanzelf aan zal komen waaien. Daar mag ik best wat meer op vertrouwen. Ik stel het schrijven uit omdat mijn mind geen ideeën kan verzinnen. Maar mijn beste ideeen komen intuitief binnenvallen. De mind is een hardschreeuwer, mijn intuitie fluistert. Dat betekent dat ik bewust aanwezig hoor te luisteren. Doe ik dat niet, dan hoor ik alleen het ‘lawaai’ van de mind. Maar goed, dat niet geheel terzijde.
Wat is het belangrijkste historisch moment wat ik mij herinner? Van de val van de Berlijnse Muur en het daaropvolgende uiteenvallen van de Sovjet Unie, weet ik wel , dat ik dacht dat ze in het Oostblok, dan zo slecht niet konden zijn, als dit kon plaatsvinden.
Ik was een toegewijde krantlezer vroeger. In alle vroegte de krant uit de brievenbus halen en dan op het trapje naar het terras gaan zitten, met de krant uitgespreid voor me op de grond. Ik las de krant altijd van achter naar voor in plaats van andersom. Eerst sport en cultuur en het regionaal nieuws, om dan uiteindelijk te eindigen op de voorpagina.
Het eerste grote evenement, nog voor de Berlijnse Muur, was Live Aid. Dat was een belevenis van je welste voor een 12-jarige. Ik weet niet meer hoeveel ik er van heb gezien, maar ik zal het slapen waarschijnlijk zolang mogelijk hebben willen uitstellen.
De 9/11 toestand en de moordaanslag op Pim Fortuyn heb ik wel heel bewust meegemaakt. Toen woonde ik inmiddels op mezelf en werkte ik bij ABN AMRO. Toen de Twin Towers ‘vielen’ weet ik nog wel dat een collega, ik ben even haar naam kwijt, dat door het luikje van de kas kwam melden. Thuis gelijk de tv aangezet en na een paar uur, toen ik in de gaten kreeg dat het niet meer werd dan herhaling op herhaling van hetzelfde, weer afgezet. 20 jaar nadien is wel bekend dat het ware verhaal rondom 9/11 iets heel anders is, dan destijds aan de wereld werd verkocht. Ik heb persoonlijk al gauw een raar gevoel gehad rondom het gebeuren. Ik kon er toen geen vinger opleggen of goed woorden aan geven. Ik vertrouwde het verhaal in ieder geval niet. Met de jaren is dat gevoel door de verdere disclosure van wat er eigenlijk gebeurt, juist gebleken.
Voor ik hierop verder inhaak vanwege de tegenwoordige wereldsituatie, vind ik het nog wel even leuk om een historisch belangrijke figuur te benoemen die impact heeft gehad op mijzelf. Als er al 1 te benoemen valt. Ik heb mijn voorbeeldfiguren vooral gehad aan verschillende mensen uit de popcultuur van de laatste pakweg 100 jaar. Een van de figuren die op mij de meeste impact heeft gehad, en nog steeds, is Marilyn Monroe. Niet de filmster, maar de mens. Zij is een voorbeeld omdat zij als mens het een en ander heeft meegemaakt wat relateert aan wat ik heb meegemaakt. De manier waarop zij is omgegaan met haar uitdagingen is een heel goed voorbeeld van hoe ik dezelfde soort uitdagingen het hoofd kan bieden. Misschien kom ik daar in een volgende blog in deze reeks, of anders op een andere manier in een ander soort blog nog wel eens op terug.
Op dit moment bevinden wij als mensen hier op aarde ons in het grootste historische moment dat wij ooit gaan meemaken. De ascensie van de mens en van de aarde van 3D naar 5D en alles wat daarbij komt kijken. Het is een strijd tussen duistere krachten, die dit willen voorkomen en de krachten van het licht. In feite is deze strijd al makkelijk 100 jaar, als het al niet veel langer is, aan de gang. En wij mensen zijn daar allemaal in betrokken. Het is het ontwakingsproces van de mensen op aarde. Dat is de laatste jaren in een stroomversnelling gekomen. Iedereen is bezig, op zijn of haar eigen manier en tempo, om wakker te worden. Ik ben wakker geboren, maar heb uit overlevingsgedrag er voor gekozen om te doen alsof ik in slaap ben. Ik vroeg me als kleine jongen al af waarom snoep werd gemaakt, als je je tanden daarna diende te poetsen. Tandpasta werd in de jaren 80 zo aan de man gebracht. Zendium tandpasta, voor na het snoepen. Of iets dergelijks. Ik vroeg me toen hardop af: Waarom maken ze dan snoep, als je toch je tanden moet poetsen daarna? Geen snoep maken is geen zendium hoeven gebruiken. Wist ik toen veel dat daar een bewuste strategie achter schuilt. In tandpasta zit fluoride, wat je immuunsysteem aantast, niet gezond is voor je. Snoepen betekent meer tanden poetsen betekent meer fluoride in je systeem. Dat was nou net wat de duistere krachten van plan waren. Ik voelde dus als klein ventje al nattigheid. Inmiddels kan de goede zoeker wel vinden hoe de geschiedenis werkelijk in elkaar steekt. Maar daarvoor moet je dus wel wakker zijn. En wakker betekent voor mij dan, voor jezelf denken in plaats van slaafs schaapachtig doen wat er gezegd wordt.
Reactie plaatsen
Reacties