Dagboek deel 22: 2015, 22 maart 2015 t/m 25 mei 2015

22 maart 2015 t/m 29 april 2015 (Golf van Gele Ster dag 1 t/m 13, Golf van Rode Draak dag 1 t/m 13, Golf van Witte Tovenaar dag 1 t/m 13)

Aanwezig zijn in universele liefde voor alles wat is. Dat was deze keer geen gemakkelijk proces. Het begon in ieder geval in harmonie, samen met Amaya naar Tilburg gereden om Aaron wat energie kwijt te doen geraken. Vliegschijven vangen en balletjes achterna rennen tot hij er moe van wordt. Baasje kan hoog en ver gooien en dat vind Aaron wel leuk.

(Het) leven als een kunstwerk beschouwen, daar draait dit jaar om. Mijn kracht voor dit jaar is afstemmen met en op mijn hartsweten. Intuïtief, op mijn gevoel weten wat nodig is om tot de beste visie van mezelf te komen. Ik word daarin gegidst door de kracht van loslaten, gemakkelijk kunnen schakelen tussen werelden. Moeiteloos leven, iets tot stand brengen, is de steun in de rug. Levenskracht en passie de vriendschappelijke energie. De uitdaging ligt in het daadwerkelijk tot bloei kunnen komen.

De overgang naar de zomertijd, was wat moeilijker dan andere jaren. Ik had wat meer moeite met in het nieuwe ritme te komen.
Daarnet had ik het over moeiteloosheid. Dat had ik niet in de gaten in de eerste weken na mijn verjaardag. In plaats van mee te drijven op de stroming van het moment, hield ik krampachtig vast aan wat ik vond dat zo hoorde, moest zijn, gewoon omdat ik meende het te verdienen. Feitelijk had ik waarschijnlijk wel een punt, maar mijn vermeende strijd voor rechtvaardigheid en waarheid leverde geen sympathieke mens op. Dat ben ik van natuur namelijk zeker wel, maar mijn strijd voor mijn gelijk, streven naar erkenning en mijn hang naar perfectie en bewijsdrang stonden dat een heel tijdje stevig in de weg. Er was een wandeling met Aaron en Amaya voor nodig om tot dat inzicht te komen. Onderwijl ik vliegschijven en ballen gooide, voor Aaron om te vangen en achter aan te rennen, was ik hevig in discussie met Amaya. Dat was nodig om werkelijk tot de kern te komen. Dat lukte goed.

Inmiddels is ook de nieuwe Tzolkinronde begonnen met het levenspad van Rode Draak. Dat is het levenspad waarin ik ben geboren. Op de vierde dag, 4zaad. 10 dagen na mijn verjaardag, op 7 april, was het 4Zaad. De draakgolf staat in het teken van vertrouwen, een oervertrouwen dat alles wat me overkomt dat ik dat aan kan, en van moederenergie. De golf van tovenaar gaat over vanuit je hart leven. Mijn jaarteken is ook tovenaar, ik kan dus gelijk met mijn innerlijke kracht voor dit jaar aan de slag. Grappig dat vanuit mijn hart leven precies het thema was van het Vliegschijf-gesprek met Amaya. Dat was op de derde dag van die 13-daagse. Deze staat in het teken van activeren. Ik activeerde om meer vanuit mijn gevoel te gaan leven juist op die dag, met behulp van de moed van de krijger. Het kost moed, kostte moed om bewijsdrang, erkenningzucht en waarheidsdwang los te laten. Het levert ruimte op voor nieuwe impulsen. Impulsen om te gaan leven en dat uit te dragen op de manier zoals die werkelijk bij mij past, op mijn lijf geschreven is. Het valt samen met het lezen van de laatste pagina van de complete romans van Orwell. De thema’s van Animal Farm en van 1984 hebben mij in de periode van lezen bezig gehouden. Ik heb gezien dat er situaties zijn in mijn omgeving en in de wereld tout court, waarin dit nog steeds van toepassing is. Ik ben het geregeld tegen gekomen. Of dat echt is geweest of imaginair? Dat hangt af van de waarde die ik er aan toeken. Hangt er vanaf uit welk perspectief ik kijk. Ik heb besloten om het perspectief van waaruit ik het leven bekijk te veranderen en daarmee veranderde ook de toegekende waarde.

30 april 2015 t/m 12 mei 2015 (Golf van Blauwe Hand dag 1 t/m 13)

Moeiteloos leven is nou niet direct mijn grootste talent. Het zit niet in mijn systeem als zodanig. Simpelweg omdat ik er nog nooit bij stil heb gestaan, dat er zoiets is als een flow, die, als je die gewoon alleen maar volgt, je leven een boel makkelijker, moeitelozer doet lijken. Mijn idee van het leven, mijn leven, is dat alles moeilijk hoort te gaan cq moet gaan. Moeilijk en moeizaam. Hoe komt dat toch? Dat heb ik mij geregeld afgevraagd. Ligt dat dan (weer?, maar dat terzijde) aan mij?

Ja, driewerf ja. Het lag inderdaad aan mij. Eigenlijk heb ik die flow ooit wel gezien, maar die past(e?) niet altijd in mijn door mijzelf opgelegd schema. En ja, dat botst dan. Deze periode heb ik mij bewust voorgenomen om serieus aan de slag te gaan met de flow. Om te ervaren hoe het is en hoe het gaat als ik er op mee beweeg. Nou, ik moet eerlijk zeggen, het was even wennen, maar sinds de tweede, derde dag ben ik overtuigd: het werkt. De eerste dag ervoer ik nog hevig tegenstand. De tweede dag begon nog wel tegenstribbelend. Vanaf toen ging het wel langzaam beter. Het had me de eerste twee dagen toch behoorlijk wat energie gekost: nog voor half negen lag ik in bed en sliep ik al snel. De derde dag stapte ik gelijk op de flow en ik ben er sindsdien niet meer vanaf geweest. Mijn idee was om in het weekend een paar dingen af te werken, maar de volgorde waarin, de tijd en de plaats liet ik over aan de flow. En dat werkte. Het mooiste was dat ik nog tijd over had ook.

Op de flow viel mij binnen dat ik contact met iets wilde maken. Ik voelde me open staan voor contact, maar wist nog niet het fijne. Ik had het losgelaten en liet het aan de flow wat er verder zou gebeuren. Diezelfde middag nog viel het binnen: contact met elementalen, in het bijzonder met kabouters. Een goed begin was om in ieder geval een kabouter mee te nemen die ze in de intratuin hebben staan. Eentje met een hark in zijn handen, dat kwam goed uit als hij in de tuin werd gezet tussen de kruiden. Savonds de intratuin-kabouter in de kruidentuin geplaatst als welkom en uitnodiging voor de kabouters om contact te maken. Een offerschaaltje erbij gezet zodat ik een en ander kan offeren. In de loop van de week geraakten geregeld dingen kwijt. Op een nacht had ik een labradoriet steen in bed meegenomen en in mijn kussensloop gedaan. De volgende morgen geen steen in de kussensloop... . Amaya lachte al, het zullen vast de kabouters zijn geweest. Smiddags vonden we de steen terug op een zeer onlogische plaats... .

De flow werd vastgehouden. Zelfs verrassingen en plotse wendingen aan de loop van de gang van de dag doorstond ik zonder een spatje weerstand. Buiten de deur eten, op een woensdag op eigen voorstel, Chinees?Grieks? Om uit te komen in Nieuwkuijk bij het pannenkoekenhuis. Ik vond het leuk. Dat was buiten verwachting, want normaal blijf ik bij mijn eerste verstandelijke keuze, want gekozen is gekozen ( ik heb die gehaktbal niet voor niets uit de vriezer gehaald (ook al heb ik er eigenlijk geen zin meer in)). Dit voelde veel fijner, dit flow volgen. De flow zorgde er ook voor dat ik op een dag mijn bus miste, maar het toeval wilde dat een collega net langs liep en aanbood om mij naar het station te brengen.

Op zaterdag 9 mei voor het eerst in een graancirkel geweest. Twee nog wel. De cirkel van de vorige week lag er nog en er was er een bij gekomen, in hetzelfde veld. De energie was goed te voelen in de formatie. In de eerste, van de vorige week, werden mijn chakra's uitgelijnd en werd er energie gestuurd door heel mijn ruggengraat. Daarna voelde ik vooral dat er gewerkt werd aan de balans tussen gevoel en verstand. In de tweede cirkel werd dit thema verder uitgediept. Ik heb van alles gezien en gevoeld. Vooral een bevestiging van waar ik nu al een tijdje mee bezig ben. De energie werkte goed door. Achteraf bekeken, ook niet meer dan logisch, de dag van manifestatie, de uiting van de flow met hulp van mijn innerlijke leiding. Mijn innerlijke leiding mag ik leren vertrouwen. Dat is niet altijd mijn sterkste punt geweest, maar zaterdag kon ik er niet omheen. De dag erna ging het tot de kern. Deze manifesteerde zich in een diepgaande discussie, waar ik zelf meer geluisterd heb en veel van heb geleerd. Niet alleen over het onderwerp, maar ook over de manier van hoe je iets overbrengt op een ander.

13 mei 2015 t/m 25 mei 2015 (Golf van Gele Zon dag 1 t/m 13)

De eerste dag van de laatste creatiegolven uit de Tzolkin beginnen tegenwoordig vaak met het chagrijn in mijn lijf. Dat is wel gauw weer voorbij, maar ik vind het toch opvallend. Deze golf is geen uitzondering. In deze golf staat de zon in het spotlight, wat betekent dat het deze 13 dagen gaat om universele liefde. De eerste dag was wat dat aangaat niet per se een succes. Maar eigenlijk ook weer wel. Ik heb het laten gebeuren, een plekje gegeven en ben de dag verder goed doorgekomen. Dat resulteerde in een spontane 'beloning': tapas gaan eten in O. De andere dag was het Hemelvaart, en omdat het zo mooi weer was, zijn we met onze Aaron naar de zee gereden. Lekker wandelen en balletjes gooien waar Aaron achteraan rent. Hoe fijn kan het leven zijn. Zee gaf tegelijkertijd ook de kans om te zuiveren. Om te zuiveren wat niet mee past, of wat ik gewoon kwijt wil. De zee gaf redelijke golven, bovendien was het afgaand water en er stond aardig wat wind. Ideaal om water en wind me te laten zuiveren. Diezelfde avond heb ik een steencirkel gelegd met de steentjes van het strand, blaadjes van de verschillende planten/kruiden uit de tuin en intentie. De intentie zat in de drie mineralen, die ik de laatste dagen bijdroeg. Chalcedoon jaspis, chalcopyriet en healers gold. Na afloop van de legging van het medicijnwiel heb ik de bladeren van de planten geofferd aan de kabouters. De dagen daarna heb ik mij onder andere gewijd aan de life coach studie. Bijzonder om te ervaren hoe waardevol schijnbaar vrij simpele informatie voor mij kan zijn. Ik heb er eigenlijk nooit goed bij stilgestaan hoe verschillende gesprekstechnieken werken, in feite heb ik er nooit weet van gehad. Het was een mooie bewustwording van hoe ik zelf praat en wat voor soort vragen ik, in het algemeen, en op wat voor manier, aan mensen stel en wat voor effect dat op de ander heeft. Het uitproberen van de technieken had al resultaat. Ik snap nu waarom sommigen op een andere manier reageren dan ik verwacht. Het gaat om veel meer dan de werkelijke woorden die ik zeg. Eigenlijk had ik dat wel kunnen weten, denk ik nu. Als ik tegen onze Aaron op een bepaalde manier "brokjes" zeg, begint hij te kwispelen en gaat hij 'netjes zitten'. Zeg ik op dezelfde manier, toonhoogte en cadans, "klootzak" dan gaat hij ook kwispelen en netjes zitten. Mooi is dan Amaya's reactie. Wist jij dat niet dan? Eh... Nee. Nooit bij stilgestaan. Nooit op school gehad. Zij wel. Goed, dan weet ik het nu, ruim de veertig voorbij. Ik ga er mijn voordeel mee doen.