Dagboek deel 24: 2015, 12 augustus 2015 t/m 16 september 2015

12 augustus 2015 t/m 24 augustus 2015 (Golf van Blauwe Aap dag 1 t/m 13)

Voor een week geleden had ik een goede tekst geschreven voor in deze blog, maar ik heb hem niet meer bij de hand. Uit het hoofd reproduceren van de tekst gaat mij niet meer lukken. 2 Mens, 13 augustus ging over ‘je plaats aannemen’. Je plaats aannemen vanuit het bewustzijn dat je je eigen wereld kunt scheppen. Dat is precies wat Amaya deed op die dag. Ze had een Pachamama viering gefaciliteerd, die werd verzorgd door een sjamaan uit Peru, die de bezieler is van de kristalschedels die hij laat carven. Ik had nog nooit zoiets meegemaakt en was er zeer van onder de indruk. Het mooiste moment vond ik, het moment dat Amaya de kristal, met de intentie, energie en liefde van iedereen aanwezig daarin gestopt, als een ware priesteres offerde aan moeder Aarde. Dat vond ik een zeer emotioneel moment. Ik was niet de enige die daar zo over dacht.

Uit een meditatie nam ik mee dat mijn onbevangenheid, humor, zachtheid, openheid en transparant zijn mag terugkomen. Daar bereik ik namelijk meer mee dan met doorduwen tot ik mijn zin krijg omdat ik vind dat ik terug mag nemen, waar ik recht op heb. Namelijk dat wat ik al die jaren heb laten liggen. Doorduwen ook omdat ik de mening ben toegedaan dat ik gelijk heb. En ja, over het algemeen klopt dat. Dat is niet van gisteren of vandaag, maar al van toen ik nog een klein manneke was. Ik heb nog bewijs ook. Het heeft in de Margriet gestaan. Ik zal het uitleggen, dat praat wat makkelijker. Er stond destijds, en dan praat ik over gerust 35 jaar geleden, een reclame in een tijdschrift, het kan gerust ook de Margriet geweest zijn, van Zendium. Het kwam er op neer dat het gesprek ging over tandenpoetsen, goed tandenpoetsen, als je veel snoep eet. Want snoep is slecht voor je tanden, zei moeder. Die opmerking ontlokte mij de uitspraak: "Waarom maken ze dan snoep (als het zo slecht is voor je tanden)?" In feite heb ik gelijk, maar ik koop er niets voor. Alleen snap(te) ik niet dat de wereld zo werkt(te). Voor mij is 2+2 nog altijd 4, maar op de een of andere manier is 2+2 soms 3, en andere keren 4 1/4 of weer iets anders. Dat komt omdat er andere krachten meespelen: politiek, eigen belang, vul maar in. Je kunt lullen wat je wilt, vond ik dan. 2+2 is gewoon 4. Regels zijn regels. Afspraak is afspraak. Ik kon het niet bevatten, dat iemand het in het hoofd kon halen om daartegenin te gaan. Ik heb feitelijk gelijk, maar ik win er niets mee. Ik word er geen beter mens, of prettiger mens van. Het komt natuurlijk wel ergens vandaan. Ik voelde mij, 2+2=4, ergens in de loop van mijn leven, niet serieus genomen, en dacht dat te compenseren met het verzamelen van feiten en daarop mijn gelijk te baseren. Daar kan niemand tegen op. Dat klopt, ja. Ik had er niets aan. Ik zag in zowat alles wel een Catch 22, 1984 of Animal Farm, terug. Gelijk hebben was belangrijker dan een fijn mens zijn. De meditatie maakte mij duidelijk, dat ik weinig ging opschieten met gelijk hebben. Dat het tijd werd om terug de echte beste visie van mijzelf uit te gaan dragen. Een aangename, warme mens zijn, die het beste in anderen naar boven kan halen. De bedoeling is coachen. Dat gaat niet lukken als ik me neerzet als een beterweter.

De wereld is krom: snoep is slecht voor de tanden, en toch eten we ze ( ik ook, zure snoepjes, heerlijk), omdat ze gemaakt worden. Alles is goed, zolang ik niet word beledigd.
Jezus zei het ooit heel mooi: vergeef hen, ze weten niet wat ze doen. Eigenlijk hoef ik me dus ook niet beledigd te voelen. Dat is een product van het ego. Het is hoe ik een opmerking verkies te ontvangen. Een terloops gezegd woord, dat bij mij de ruiten doet breken, maar waar de ander zich van geen kwaad bewust is. Iedereen heeft zijn eigen waarheid, en Oscar Wilde zei het al: a truth ceases to be true, eens meer dan 1 man er in gelooft.

25 augustus 2015 t/m 6 september 2015 (Golf van Geel Zaad dag 1 t/m 13)

In deze creatiegolf ga ik 13 dagen aan de gang met de kwaliteiten van mijn eigen zegel: bewust groeien, het (laten) ontplooien van je eigen potentieel. Deze periode behelst de laatste week voor het verlof en de eerste week daarvan. Ik ben roostervrij op de eerste dag van deze golf. Ik leg de laatste hand aan een Tzolkin uitwerking voor een klant. In feite, begin ik zo goed als opnieuw. Het gevoel zat niet goed, toen ik er aan begon. Nu zit het dat wel en gaat het heel vlotjes. Nog drie dagen werken hierna. Hoewel werken is het niet meer. Er is niet heel veel te doen. Daar kan ik niet zo goed tegen. Ik heb liever een stapel werk liggen, dan dat ik gedwongen ben, zoals nu, om iets te gaan zoeken. Het is vakantietijd, dat wel, hoewel dat ook weer ver op zijn eind loopt. Wat meer tijd om te praten en zo mensen beter (lees van een andere, privé, kant) te leren kennen.

Tijd om te reflecteren en te doorzien dat ik hier op het werk te maken heb met politieke invloeden en bewijzingsdrang van deze en gene, die mijn neventaak als key-User volledig overbodig en nutteloos maken. Dit heb ik ook verschillende keren geuit. Maar er wordt niet naar mij geluisterd. Daar kan ik niet tegen. Dan ben je bij mij, tegenwoordig, aan het verkeerde adres. Ook dat aangekaart. Er wordt niet geluisterd en gewoon de eigen gang gegaan. Ik ben er gigantisch klaar mee, met deze praktijken. Ik loop hier nu al een aantal jaren tegenaan. Het resultaat is dat ik nog altijd op dezelfde plek zit en niet ben opgeklommen naar een, beter bij mijn niveau passende, andere, hogere functie. Het is mij niet gegund, waarschijnlijk omdat ik er een geheel eigen, wat van het gemeengoed afwijkende, mening op na houdt en op een hogere niveau functioneer en dat ook van een ander verwacht. Helaas ben ik niet omringd met gelijkgestemden. Ik werk op een niveau dat onder mijn werkelijke eigen niveau ligt. Daarom ben ik niet omringd met mensen, die net zo denken en werken als ik. Dat had ik tot voor kort zelf niet eens in de gaten. Toen ik dat wel had, frustreerde ik mij eerst over de 'onwil en onkunde' van de anderen (zo moeilijk kan het toch niet zijn?: ja, dus wel).

Mijn lat ligt, voor mezelf en anderen, zodanig hoog, dat er maar weinig zijn die volgen. Ik kan het zelf soms amper volgen. Die hoge lat en het vele eisen is waarschijnlijk, vanuit mijn zienswijze, de reden geweest, dat ik geen hogere functie mocht gaan invullen. Ik heb verschillende keren, mensen op functies gezet zien worden, waar ik ook wel zin in had. Alleen werd niet ik, maar hij of zij daarvoor gevraagd. Dat is duidelijk zat. Plus, dat ik geen rijbewijs heb. Dat wordt wel niet hardop gezegd, maar ik voel aan alles dat er een boel niet klopt. Inderdaad, het is de bril waar ik door kijk, mijn perceptie, mijn waarheid. Mijn waarheid is dé waarheid. Voor een tweede keer: Oscar Wilde zei het ooit al: “a truth ceases to be true, when more than one person believes in it". Ook jouw waarheid is dus dé waarheid. Nu begin ik mij ook te beseffen, dat al dit, al wat nu gebeurt, dat dat mijn waarheid, mijn wereld is. Ik roep dit zelf op, zodat ik er iets van kan leren. Dat het mij allemaal zo frustreert, en iedere keer steeds meer (het is niet de eerste keer dat iets dergelijks gebeurt), wil zeggen dat ik hiervan iets kan leren. Ik kon er de eerste keer dat ik dit meemaakte al iets van leren, maar toen had ik er geen weet van, was ik mij niet bewust. De tweede keer en de volgende keren ook niet. Nu pas ben ik mij bewust hoe het in elkaar steekt en trek ik mijn conclusie. Met de bedoeling dat ik er iets van leer, zodat deze situatie niet opnieuw hoeft terug te komen. Ik heb deze situaties opgeroepen om er iets van te leren, om een nare ervaring, herinnering te kunnen wegpoetsen. (Met dank aan Ho'oponopono: het spijt me, vergeef me, dank je wel, ik hou van je).

Ik hechtte te veel waarde aan het key-userschap, dacht daarmee te compenseren wat ik was misgelopen. In plaats daarvan liet ik mij opnieuw frustreren, nog meer en schrijnender dan ooit, en liep het bijgevolg uit op niets. Het is niet de schuld van zij die de gang van zaken traineerden, nee, het was mijn ego dat op revanche, genoegdoening, rechtvaardigheid, gerechtigdheid uit was en niets van dat alles kreeg. Een half uur voor mijn verlof in ging, heb ik een mail geschreven dat ik het keyuserschap neerleg, omdat ik er niets meer van zie komen in de korte resterende tijd.

Verlof dan. Verlof kan niet beter beginnen dan met een rondje boodschappen bij de Albert Heijn in Vught aan het station.
Op donderdagavond ervaren wat Master Sha doet, onder leiding van 3 van zijn 'apostelen' bij afwezigheid van de meester zelf. Ik heb er van genoten. Ik vond het een mooie avond, een interessante kennismaking met zijn 'leer'. We hebben een healing ontvangen en hebben ondergaan en gevoeld wat zielenzang is en wat dat met je doet. Ik heb er veel aan gehad. Ik heb er ook een kentering in mijn ontwikkeling gevoeld en aangenomen. Ja ik heb zelfs, dat was ver voor het eerst, zonder schaamtes uit te staan, uit volle borst gechant en daar heel blij van geworden. Het was niet voor niets manifesterende Hemelwandelaar (uit je comfortzone stappen) die dag.

Een nieuwe golf. Conflicten oproepen, oud zeer wat wordt gevraagd om getransformeerd te worden: communicatie: er vanuit gaan dat iets gewoon zo is; geldzaken, een teer punt; eten, ook zo. De knoppen worden allemaal aangeraakt. Wel met meer beleid en begrip besproken.
Dali en Morrissey vragen mij om hen als voorbeeld te nemen en van hen te leren wat ik nodig heb.

26 augustus 2015 (Lunaire Slang)

Vandaag de eerste regeneratiedag. Het begon als een draaikolk. Mezelf steeds meer opwinden in kleiner wordende cirkels. Gaandeweg de dag beterde het. En ’s avonds net als de dag hiervoor, helemaal in mijn element. Ook zonder muziek.

27 augustus 2015 (Elektrische Wereldoverbrugger) GAP

Loslaten vandaag. Ja, ik heb het key-userschap losgelaten. Nog niet officieel, maar dat ga ik wel doen. Het kon zo mooi zijn, maar het is op niets uitgedraaid. Accepteren dat wat werd beloofd niks is geworden. Accepteren dat ik door sommigen meer gewaardeerd wordt, dan ik verwacht.

28 augustus 2015 (Zelfbestaande Hand) GAP

De laatste werkdag voor de vakantie op tijd gestopt. De hele dag met een blog bezig geweest, maar niet gepost en nu niet bewaard. Blij dat het verlof aangebroken is. Nu genieten van eigen tijd, het vrouwtje, de Wuf en de Wieters. Lezen, studeren, met de praktijk bezig zijn, koken, ik heb er veel zin in.

29 augustus 2015 (Overtoon Ster) GAP

Vandaag lekker vroeg naar slager en bakker geweest. Met Wuf gewandeld en in boek van Salvador Dali gelezen. Geregeld in hyperventilatie geschoten. Plan opgesteld voor vakantie en al wat ten uitvoer gebracht. Smiddags naar Mathies zijn verjaardag geweest en bij thuiskomst een pizza gemaakt en Jo en Nelly nog over de vloer. Veel in mezelf zijn levert hyper op. Voor het slapen om healing gevraagd, om handreikingen voor te healen.

30 augustus 2015 (Ritmische Maan) GAP

Mijn jaarteken van het afgelopen jaar. Geen hyper deze dag, wel een zee van tijd. Heb gestudeerd, gelezen, gemediteerd, een kaart getrokken voor het proces in de vakantie. De kaart nodigt uit om er een langer project van te maken. De kaarten die ik trok in juli gelden nog altijd. Beter leren luisteren naar de stilte om boodschappen goed te kunnen ontvangen. Heb veel zin om rust te nemen, wanneer dat zo voelt.

31 augustus 2015 (Resonante Hond) GAP

De eerste vakantiedag. Gelijk woorden met elkaar. Maar dat gaat me steeds beter af. Ik blijf veel rustiger dan vroeger. Heb mijn enkel er wel bij zeer gedaan. Veel Dali gelezen en ook met studie bezig geweest. En met Amaya toch naar DB. Het onderwerp van de woorden is bijgelegd en duidelijk geworden.

1 september 2015 (Galactische Aap) GAP

Vandaag een mooie wandeling gedaan met Wuf en het vrouwtje. Gelezen en de opdrachten van de coaching eens op een rij gezet. Daarna wat gerust en bij de tweede wandeling woordendiscussie over onze visies op relaties, vakanties en ego. Doorgepraat tot het eind van de dag. Een beter duidelijker beeld gekregen van wat ik eigenlijk wil.