Mijn liefde voor muziek dateert al van 45 jaar geleden. Amper 2 jaar oud, lig ik iedere week samen met mijn moeder te kijken naar Toppop. Volgens de overlevering ben ik helemaal kapot van de kikker in de videoclip van LOVE IS ALLvan Roger Glover.
Alhoewel ik mij er dus niets meer van herinner, markeert dit liedje dus het begin van mijn persoonlijke muziekgeschiedenis.
Voor jaren achtereen blijf ik een fan van Toppop. Mijn eerste echte herinneringen zijn fragmenten van Y.M.C.A. van Village People, Luv, Dolly Dots, BaBe en Maywood. Van die laatste herinner ik nog hun nummer 1 hit Rio.
Als ik dat rijtje zo zie staan, dan word ik daar nu niet zo vrolijk meer van. Toen vond ik het wel l euk, denk ik.
Wanneer mijn ouders een nieuwe stereo-installatie kopen, word ik de trotse bezitter van een Philips cassetterecorder. Een plat model met luidsprekers met een houten 'huis'. Ik heb later geen installatie meer gehad, waar zo'n geluid uit kwam. Wat draaide ik? Cassettebandjes met kinderliedjes en tweederangs Nederlandstalig materiaal.
Het tweede ijkpunt ligt in 1983, wanneer ik wat bewuster naar de radio begin te luisteren. Ik ben dan 10 jaar oud en ben hele dagen in de weer met het zelf-verzonnen 'Playmobile voetbal'. Een goal uit het tafelvoetbalspel, een knikker en twee Playmobile poppetjes. Het is met name op zondag tussen twaalf en twee dat de radio thuis aan staat. De Europarade van de TROS met de 20 populairste liedjes samengesteld aan de hand van hitlijsten uit Europese landen. Ik ben vergeten wie de presentator was. Nee, dat is niet waar, het was Ad Roland. Wat blijft hangen is: op de radio iedere zondag, geloof ik, naar de Europarade luisteren. Vamos a la playa, Dolce Vita en dat liedje van Billy Joel met het geluid van een helikopter, dat later Goodnight Saigon blijkt te heten en waar ik nog altijd kippenvel van krijg .
Reactie plaatsen
Reacties