Schrijven
Schrijven is
De lezer uitnodigen
Tot
voyeurisme
-
Schrijver en lezer
Verhouden zich als
De exhibitionist tot
Zijn slachtoffer,
Zij het vrijwillig,
Waardoor deze tot
Voyeur verwordt
-
Sommige voyeurs
Hebben de wens
Ooit ook exhibitionist
Te worden
Spiegels
Iedere keer als ik
in de spiegel loer
hoop ik op een Dorian Gray
effect
Zoals bijvoorbeeld de linkerzijde van
Mijn spiegelzelf
Te ruilen met mijn eigen linkerzijde
Maar nee hoor
Er gebeurt niets
Wat daarop lijkt
Maar als de ruil mogelijk zou zijn
Dan zou de spiegel
Haar baan verliezen
Had ik daar al eens bij stilgestaan?
Hoe zou dat voelen voor de spiegel
Na zoveel jaren trouwe dienst
Inderdaad
Dan zou ik niet meer
In de spiegel hoeven te kijken
Wat heeft de spiegel misdaan
Om dat aan te verdienen?
Hoe zou ik me voelen als ik die spiegel was?
En dan
ja dan
kan ik het niet meer
Over mijn hart verkrijgen
*
Mijn spiegelzelf
Is al net zo eigenwijs
Als ik ben
Hij vertikt het gewoon
Om als eerste te bewegen
Of iets helemaal anders te doen
*
Ik wacht geduldig
tot het moment komt
dat hij beseft
dat hij echt wel zelf
op zijn eigen benen
kan staan
*
Dat hij simpelweg besluit
In de spiegel te verschijnen
In mijn afwezigheid
*
Een ding moet ik mijn spiegelzelf
Toch nageven
Hij is altijd
Stipt op tijd
OPGEKROPT
Zie daar
Een jongeman
Zijn handen zo
Tot vuisten gebald
Dat het vel over
Zijn knokkels
Wit ziet
En
De nagels afdrukken maken
in zijn handpalmen
in eenzaamheid
zingt hij mee
met de luide muziek
uit de kapotte luidsprekers
van een op sterven na dode
geluidsinstallatie
met een overslaande stem
die hij
aan flarden zingt
tot er niets anders
overblijft
dan een soort fluiten
en hij eindelijk zijn
handen terug kan ontspannen
en als je nog even wacht
zie je ook dat er eindelijk
vocht komt uit zijn ogen
Zomaar wat in het wilde weg geschreven (Onaf)
het was in het jaar waarin ik vanaf de 87e dag
13 mocht antwoorden
als men naar mijn leeftijd vroeg
daar was ik niet gelukkig mee
(bijgelovig, als ik was)
In mijn het punt van ontwrichting
Bereikende gedachtewereld
Bestond dertien als een woord
Wat een synoniem was voor ongeluk
Een bijgeloof, dat me was aangepraat op de
Lagere school.
Een ‘winkel’ waar de dogma’s als zoete broodjes over
De lessenaar gaan en zonder weerwoord geslikt dienen te worden.
Sommigen protesteren er tegen uit principe
En merken later dat er toch wel wat waarheid in zit
Anderen protesteren niet, al dan niet uit principe
En komen er tegen in opstand zogauw ze doorkrijgen dat wat ze voor waarheid aannamen
Niet altijd klopt.
Ik hoorde bij de laatste groep
En was er compleet van overtuigd dat het jaar waarin ik 13 zou worden,
1 langgerekte vrijdag de 13e zou gaan zijn.
Later kwam ik er achter dat het jaar waarin ik 13 werd, mijn 14e levensjaar inluidde en dat aldus mijn 13e al gepasseerd was
1986
Zo noemde dat jaar.
Negentien
Zessen
Tachtig
En ja hoor,
Het werd een ongelukkig jaar.
Een paar weken voor ik mijn 13e levensjaar afsloot
Stierf opa.
De grote wijze man, opa.
Opa, die ik pas later
Werkelijk
Ben gaan missen en waarderen.
Reactie plaatsen
Reacties